قاعده «اقامة الحدود الی من الیه الحکم» در اجرای حدود و تعزیرات
نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسنده
دانش پژوه دکترای فقه وحقوق
چکیده
مقاله حاضر که در صدد تبیین قاعده «اقامة الحدود الی من الیه الحکم» است، ضمن تبیین مفردات قاعده، به بررسی مستندات آن پردخته است با وجود احتمال ضعف در سند، از قواعد مشهور و مطرح در فقه می‌باشد بررسی قاعده نشان داده است در درجه اول مساله اجرای حدود از اختیارات امام معصوم و مصداق اتم من الیه الحکم امام معصوم است که در دوران حضور می‌تواند حاکمان عادل و فقهای مورد اعتماد را نصب و اقامه حدود را با اذن خاص به آنان تفویض نماید، در عصر غیبت، دیدگاه‌های مختلفی، نسبت به اقامه حدود، مطرح شده‌اند؛ مشهور فقهای امامیه معتقد به اجرای مطلق حدودند حتی آنانی که قائل به ولایت مطلقه فقها نیستند؛ تعدادی از بزرگان عرصه فقاهت، مطلقا نسبت به اجرای حدود، اظهار مخالفت کرده‌اند؛ برخی اجرای حدود مستلزم قتل و جرح را نپذیرفته‌اند، و عده‌ای در مورد اقامه حدود توقف را ترجیح داده‌اند. این نوشتار با توجه به حکمت و فلسفه اجرای حدود، از دیدگاه مشهور فقها که قائل به اقامه حدود در عصر غیبت هستند، حمایت و پیروی کرده است. در امر قضاوت، به خصوص اجرای حدود معتقد به قضاوت نظام‌مند است البته در صورت که بر قراری حاکمیت سیاسی و نظام اجرای توسط فقیه جامع الشرایط فراهم شود؛ اما در صورت عدم دست‌یابی به نظام سیاسی و یا نهاد قضایی و برفرض داشتن قدرت اجرایی بازهم اقامه حدود توسط فقیه مورد پذیرش و قابل دفاع است.
کلیدواژه‌ها
)