ادله اثبات دعوا (در فقه و حقوق)
نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسنده
دانش پژوه دکترای فقه وحقوق قضایی
چکیده
ادلهی اثبات دعوا (در امور حقوقی) از اهمیت بسزایی برخوردار میباشد؛ زیرا دلیل، وسیله اثبات حق است و آنچه که برای صاحب حق مثمر ثمر میباشد، شناخت حق و تکلیف همراه با اثبات آن است. به همین دلیل، در قوانین آیین دادرسی کشورها، فصل خاصی به ادلهی اثبات دعوا اختصاص پیدا کرده است. حقوقدانان تعاریف متعددی از ادله اثبات دعوا ارایه دادهاند؛ اما بر اساس تعریف قانونی (م 253 ق.آ.د.م ایران)، «دلیل عبارت از امری است که اصحاب دعوا برای اثبات دعوی یا دفاع از دعوی به آن استناد مینمایند»، از قبیل: اقرار، بینه، اسناد کتبی، امارات، قسم، معاینه محل، تحقیق محلی و کارشناسی. در این مقاله، ادله اثبات دعوا از جنبههای مختلف آن همچون ماهیت، انواع و موضوع آن مورد بحث قرار گرفته است و از لحاظ چگونگی توجه و ارزشگذاری به دلایل، ما با سه نوع سیستم در «نظام قانونی» مواجه هستیم که عبارتند از: سیستم ادلهی قانونی، سیستم ادلهی معنوی و سیستم ادلهی مختلط. در فقه و حقوق ایران، ادله اثبات محدود و محصور هستند و صرفا از راه و روش معینی میتوان برای اثبات دعوا بهره گرفت.
کلیدواژه‌ها
)