تکرار جرم حدی با مدت زمان طولانی

در طول تاریخ بشری از زمانی که انسانها به زندگی جمعی روی آوردند، جرم نیز به وجود آمد به دلیل این‎که زندگی گروهی بررعایت مقرراتی استوار است و جامعه برای حفظ نظام و دوام خود در مقابل ناقضین این مقررات، واکنش نشان می‎دهد و این واکنش گاهی اخلاقی و گاهی مجازات است ولی مجازات اصلی‎ترین و شایع‎ترین واکنش در مقابل پدیده مجرمانه در طول تاریخ محسوب می‎شود امروزه نیز علی رغم همه پیشرفت‎های علمی و فنی باز هم اولین و ساده‎ترین و شایع‎ترین واکنش علیه پدیده مجرمانه مجازات است و بشر هنوز جانشین قابل قبولی برای مجازات پیدا نکرده است. تکرار جرم از دیرباز مورد توجه نظام‎های عدالت کیفری به عنوان یکی از جهات عمومی تشدید مجازات بوده است. علی‎رغم ظهور نظریه‎های جدید جرم شناسی، به ویژه تحولات عدالت ترمیمی، کماکان این نظریه کارکرد خود را حفظ کرده است تکرار جرم یعنی بازگشت به جرم و ناظر به موردی است که کسی مرتکب جرم شود و بعد از قطعیت حکم، تحمل کیفر یا برخورداری از عفو و آزادی مشروط یا گذشت بزه دیده در جرایم قابل گذشت، مجددا مرتکب جرم شود، مجازات وی برای بار دوم بیشتر از میزان مجازات دفعه قبل یا شدیدتر خواهد بود. زیرا فرآیند اجرای مجازات، مانع از ارتکاب مجدد جرم نشده است و لذا لازم است، برای بار دوم مجازات بیشتری برای وی در نظر گرفته شود. لذا تکرار جرم از جهات عینی تشدید مجازات محسوب می‎شود.
قانون مجازات اسلامی1392ه.ش و اصلاحی1399ه.ش ضمن مواد 136 تا 139، تکرار جرم در جرایم مستوجب حد و تعزیر را مورد توجه قرارداد. این مواد نسبت به قانون مجازات اسلامی1370ه.ش دقیق‎تر و جامع‎تر تنظیم یافته‎اند. هرچند کماکان ابهامات و خلاهای قانونی زیادی در این‎باره وجود دارد.